De hits.
Voor iedereen die ook in de verkeerde muziektijd geboren is.
De tijd tussen kerst en oud & nieuw is de tijd voor een ongelofelijke rits hits: de Top 2000 is er weer. Wanneer de klanken van de kersthits zijn weggestorven, gaat de radio op twee om daar, totdat iemand anders de bediening overneemt, te blijven.
Nu moet ik wel zeggen dat de ervaring door de jaren heen ietwat veranderd is. Vroeger, voordat Spotify ons toegang gaf tot de algehele liedjesbibliotheek, was dit de tijd van het jaar om inspiratie op te doen voor wat verzoekjes aan BearShare en Limewire. Ja, BearShare en Limewire inderdaad. Kennen jullie die nog nog nog...? Want terwijl ik mijn vingers kruiste om na een langdurig downloadproces ook daadwerkelijk een liedje uit de speakers te horen komen en geen bekentenis van Bill Clinton, was ik denkbeeldig alweer een CD'tje met de beste hits te samen aan het stellen voor in mijn stereotoren en discman. De titel stond al op het zilveren schijfje en ook was ik al bezig met de volgorde van de nummers.
We gingen zorgvuldig te werk, mijn broertje, zusje en ik. Vol verwachting keken we uit naar de krant. Niet alleen voor de stripverhalen en puzzels die daarin stonden, maar vooral omdat één van de papieren exemplaren ieder jaar de voltallige lijst met 2000 liedjes bevatte. Zodra we dit nieuwsblad in onze kleine, grijpgrage handjes hadden, werden de markeerstiften verzameld. Zorgvuldig werd de lijst nummer voor nummer doorgenomen. Zodra er iemand een zweempje enthousiasme tentoonspreidde bij het horen van de titel en artiest van het zojuist voorgelezen lied, werd er een dikke, neonkleurige streep over de tekst gezet. Dit nummer moest geluisterd worden. Nadat het klusje geklaard was en we over waren gebleven met een lijst vol gemarkeerde regels, bekeken we ons eindresultaat tevreden. Nu kwam het lastigste: zoveel mogelijk nummers horen.
Je denkt wellicht: zo moeilijk is dat niet. Maar dan zit je toch stiekem in de Spotify bubbel van heden ten dage, gok ik. Destijds voelde het alsof dit de enige kans in het jaar was dat je dat specifieke nummer hoorde. Vaak hebben we ons afgevraagd waarom ze die lijst door lieten gaan in de nacht. Dat was toch zonde? Zo kon er niemand naar dat ene fan-tas-ti-sche lied luisteren. (Spoiler alert: we zijn er inmiddels achter dat dat niet helemaal het geval is.) Gelukkig was de lijst die wij in handen hadden netjes ingedeeld per dag. Sterker nog, elk uur had een eigen alinea. We wisten dus precies wanneer er een liedje kwam dat we moesten horen. Al puzzelend en door de kamer schaatsend op onze sokken wachtten we af tot er weer een knaller van een hit van onze lijst kon worden afgestreept. Zodra de eerste klanken van dit lied door de boxen klonken, werd er een slinger aan de volumeknop gegeven en was het meezingen en/of -dansen geblazen.
Tegenwoordig hebben we geen downloadprogramma's meer nodig.
In principe hebben we geen top 2000 meer nodig.
Met een paar zwieperds op je toetsenbord heb je de lijst namelijk zó voor je neus.
Maar de lijst der lijsten blijft mijn grote inspiratiebron voor de afspeellijsten op Spotify voor het komende jaar.
Fijne feestdagen, lieve kijkbuiskinderen.
Comments